طرح آمارگیری از نیروی کار

اطلاعات طرح در سیمابر استان گلستان

 اطلاعات طرح در درگاه ملی آمار

فهرست و لینک نشریات نتایج طرح آمارگیری از نیروی کار

              1389 :  ( بهار   تابستان    پاییز    زمستان    سالانه )   

              1390 :  ( بهار   تابستان    پاییز    زمستان    سالانه )  

              1391 :  ( بهار   تابستان    پاییز    زمستان    سالانه )   

              1392 :  ( بهار   تابستان    پاییز    زمستان    سالانه )   

              1393 :  ( بهار   تابستان    پاییز    زمستان    سالانه )   

              1394 :  ( بهار   تابستان    پاییز    زمستان    سالانه )  

              1395 :  ( بهار   تابستان    پاییز    زمستان    سالانه )

              1396 :  ( بهار   تابستان    پاییز    زمستان    سالانه )                

              1397 :  ( بهار   تابستان    پاییز    زمستان    سالانه )                

              1398 :  ( بهار   تابستان    پاییز    زمستان    سالانه )                

شاخص های بازار کار در ایران ( 1396-1384 )

تاریخچه تولید آمار نیروی کار

آمارهاي مربوط به ساختار نيروي كار، مبنايي براي ارزيابي و تحليل سياست‌هاي اقتصادي يك كشور محسوب مي‌شود. در گذشته، نيازهاي آماري بخش نيروي انساني در كشور از طرح‌هاي آماري جمعيتي مركز آمار ايران و طرح‌هاي نمونه‌گيري وزارت كار و امور اجتماعي تأمين مي‌شد. از جمله مهم‌ترين اين طرح‌ها كه نتايج آن به‌صورت نشريه منتشر شده است، عبارت ‌است از:

• برای‌ نخستین‌ بار در سال‌ 1318، آمار و اطلاعات‌ مربوط به‌ نیروی‌ انسانی‌ توسط اداره‌ کل‌ آمار و ثبت‌ احوال ‌در برخی‌ از شهرهای ‌مهم‌کشور.
• در سال‌ 1335 ضمن‌ اجرای‌ اولین ‌سرشماری‌ عمومی‌ نفوس‌ که‌ توسط اداره‌ کل‌ آمار عمومی‌ اجرا گردید، اطلاعاتی بدست آمد.
• در سال‌های‌ 1337 و 1341، سازمان‌ برنامه‌ با همکاری‌ اداره‌ کل‌ مطالعات‌ نیروی‌ کار‌ و آمار وزارت‌ کار و امور اجتماعی‌، آمارگیری‌هایی‌ را در زمینه‌ نیروی‌ کار‌ انجام‌ و نتایج‌ آن‌ را منتشر کرد.
• آمارگيري نمونه‌اي نفوس، توسط مركز آمار ايران در سال 1347.
• آمارگيري نيروي انساني، توسط اداره كل آمار و نيروي انساني وزارت كار و امور اجتماعي در سال‌هاي 1348، 1349، 1350 و 1351.
• آمارگيري جمعيت شهري و روستايي در سال1350، توسط مركز آمار ايران.
• آمارگيري اشتغال و بيكاري در تابستان 1358 توسط كاركنان داوطلب مركز آمار ايران در سطح شهر تهران.
• طرح بررسي مسائل كلي نيروي انساني و اشتغال بر اساس توصيه‌ اداره كل نيروي انساني وزارت كار و امور اجتماعي در بهار 1361 همراه با توزيع كوپن ارزاق توسط بانك‌ها و فقط در بين خانوارهاي شهري.
• طرح آمارگيري خصوصيات اجتماعي ‌ـ اقتصادي در سال‌هاي 1366 تا 1368 در دوازده مرحله و نيز در سال‌هاي 1371 تا 1374 در چهار مرحله به‌صورت تعاقبي.
• علاوه بر اين، مرکز آمار ایران‌ در سرشماری‌ عمومی‌ نفوس‌ و مسکن‌ در سال‌های‌ 1345، 1355، 1365، 1375، 1385 و آمارگیری‌ جاری‌ جمعیت‌ 1370 آمار و اطلاعات‌ اساسی‌ مربوط به‌ نیروی‌ انسانی‌را که همواره حاوي اطلاعاتي در زمينه‌ شاخص‌هاي اشتغال و بيكاري بوده است، را جمع‌آوری‌ نمود
• از سال‌ 1376، طرح‌ نمونه‌گیری‌ ویژگی‌های‌ اشتغال‌ و بیکاری‌ خانوار بصورت سالانه و از سال 1380 تا 1383 بصورت فصلی به اجرا درآمد و از سال 1384 طرح آمارگیری از نیروی کار جایگزین طرح مذکور گردید.

هدف از اجرای طرح

طرح آمارگيري نيروي كار بر اساس نياز برنامه‌ريزان و با هدف و در جهت رفع نيازهاي برنامه‌ريزي كشور در زمينه‌ بازار كار و محاسبه شاخص‌هاي فصلي و سالانه نيروي كار، از جمله نرخ مشاركت اقتصادي، نرخ بيكاري و تغييرات آن‌ها طراحي شده است. علاوه بر اين با عنايت به استفاده از توصيه‌هاي سازمان بين‌المللي كار(ILO) International Labour Organization)) در طراحي و اجراي طرح، نتايج حاصل از طرح مذكور مي‌تواند مبنايي مطمئن‌تر براي تعيين جايگاه كشور در بين ساير كشورهاي جهان قرار گيرد و به‌‌عنوان منبعي براي محاسبه‌ شاخص‌هاي كليدي بازار كار مورد استفاده واقع شود.

در اين طرح، براي بهبود برآورد تغييرات، از روش نمونه‌گيري چرخشي (Rotation Sampling) استفاده شده است. براي دست‌يابي به برآوردهاي فصلي، با توجه به ماهيت اقلام و سؤال‌هاي پرسشنامه، آمارگيري در ماه مياني در دو هفته مشخص انجام مي‌شود و برخي سؤال‌هاي پرسشنامه در مورد هفته‌ قبل از آن دو هفته (هفته‌‌هاي مرجع) پرسيده مي‌شود.

همچنين به‌دليل ماهيت ادواري طرح، براي طراحي بهينه‌ آن، از نمونه پايه استفاده مي‌شود. نمونه پايه، نمونه‌اي است كه مي‌توان از آن براي چند دوره از يك آمارگيري ادواري يا چند آمارگيري، زيرنمونه‌هايي را انتخاب كرد. نمونه پايه‌ اين طرح، طي فرايندي از چارچوب سرشماري عمومي كارگاهي 1381، ساخته شده است. پس از ساخت نمونه‌ پايه، فهرست‌برداري از خانوارهاي مربوط به خوشه‌هاي نمونه‌ پايه در پاييز 1383 انجام گرفت تا بر اساس آن بتوان خانوارهاي نمونه را با توجه به الگوي چرخش مورد نظر، براي دوره‌هاي مختلف آمارگيري، انتخاب نمود. نمونه پایه جدید طرح از ابتداي سال 1388 بر اساس اطلاعات فهرست‌برداری سرشماری سال 1385 طراحی و مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مطالب فوق نشان مي‌دهد كه طرح آمارگيري نيروي كار در مقايسه با طرح آمارگيري از ويژگي‌هاي اشتغال و بيكاري خانوار، داراي تفاوت‌هاي قابل توجهي است. برخي از اين تفاوت‌ها در طرح موضوعي، عبارت‌ است از: تعاريف و مفاهيم، پرسشنامه، زمان آمارگيري، زمان آماري، اقلام آماري و در طرح نمونه‌گيري تفاوت‌ها شامل، نمونه‌ پايه و روش نمونه‌گيري چرخشي است.

نتايج طرح آمارگيري نيروي كار در قالب نشريه‌هاي فصلي و سالانه منتشر مي‌شود. در نشريه سالانه‌، علاوه بر شاخص‌‌‌هاي نيروي كار و تغييرات آن، براورد تعداد نيروي كار نيز ارائه مي‌شود و اطلاعات جمع‌آوري شده به‌صورت تفصيلي‌تر در اختيار كاربران گذاشته مي‌شود.

اقلام آماری

 جمعیت فعال اقتصادی، جمعیت غیر فعال اقتصادی، شاغل، بیکار، فعالیت اصلی محل کار، وضع شغلی، وضع فعالیت، ساعت کار معمول، اشتغال ناقص، جمعیت شاغل در سه بخش کشاورزی، صنعت و خدمات، اشتغال در بخش خصوصی و عمومی، گروه‌های عمده شغلی، گروه‌های عمده فعالیت، روش‌های جستجوی کار و تمایلات شغلی

شاخص‌های آماری

نرخ مشاركت اقتصادي (نرخ فعاليت)، نرخ مشاركت اقتصادي ويژه‌ سني (نرخ فعاليت ويژه سني)، نرخ اشتغال، نرخ اشتغال ويژه‌ سني، نسبت اشتغال، نرخ بيكاري، نرخ بيكاري ويژه‌ سني، نرخ بيكاري جمعيت 24-15 ساله، نرخ اشتغال ناقص، سهم اشتغال ناقص، نرخ مقدار اشتغال ناقص، سهم شاغلان